Czekoladowe machlojki 2.0, czyli "Krew z krwi" - Gabrielle Zevin

Tytuł: Krew z krwi
Tytuł oryginalny: Because It Is My Blood
Seria/cykl: Czekoladowa Trylogia
Autor: Gabrielle Zevin
Wydawnictwo: YA!/GWF
Data wydania: marzec 2015
ISBN: 9788328014886
Liczba stron: 352
Cena: 34,99
Martyna - moja ocena: 7/10 

Kiedy recenzowałam "Moją mroczną stronę", byłam pod sporym wrażeniem pomysłu autorki na fabułę i wspominałam o tym, że żywię dość duże nadzieje względem kolejnego tomu i rzeczywiście tak było. Jednak, gdy książka trafiła już w moje ręce, zaczęłam odczuwać lekkie obawy, bo jednak kontynuacje zazwyczaj wypadają słabiej. Czy w tym przypadku również tak było?

Ania nadal przebywa na Wyspie Wolności, jednak jej odsiadka ma niebawem dobiec końca. Dziewczyna cieszy się na myśl o wolności, ale jednocześnie obawia się tego, co zastanie po powrocie. Okazuje się, że jej strach jest całkowicie uzasadniony, gdyż pod jej nieobecność najlepsza przyjaciółka znalazła sobie chłopaka, siostra wydoroślała, a ukochany Win zapomniał o Ani i ma nową dziewczynę. To jednak nie koniec zmartwień, gdyż na Anię czeka jeszcze więcej przykrych niespodzianek związanych z rodzinnym interesem.

Kiedy cztery miesiące temu czytałam "Moją mroczną stronę", czyli pierwszy tom Czekoladowej Trylogii, moje odczucia były mieszane, ponieważ w powieści znalazłam zarówno mocne jak i słabe strony. Świat zakazanej czekolady i rodzinnych machlojek spodobał mi się jednak na tyle, że miałam ochotę poznać dalsze losy bohaterów. I tak oto w moim posiadaniu znalazła się "Krew z krwi". Chciałabym napisać, że stanowi ona wyjątek od reguły i okazała się być lepszą od swojej poprzedniczki, ale tak nie było. Obie książki postawiłabym na jednej wadze i jestem pewna, że szala nie przechyliłaby się na żadną ze stron, bo w moim odczuciu obie były na identycznym poziomie. Wydaje mi się jednak, że tym razem to ja byłam w stanie wychwycić więcej. Więcej wad i zalet.

Bardzo często zdarza się, że gdy mam długi odstęp czasowy między kolejnymi tomami jakiejś serii, zapominam o czym była fabuła. Tłumaczę to sobie wtedy tym, że widocznie poprzednia część nie była warta tego, by zachować w pamięci każdy jej szczegół. Czytając "Krew z krwi" coś takiego nie miało miejsca i przyznam szczerze, że było to dla mnie sporym zaskoczeniem. W momencie, w którym przeczytałam pierwszy rozdział, w sekundę wskoczyły mi do głowy obrazy z poprzedniego tomu. Dlaczego mnie to zaskoczyło? Ponieważ myślałam, że jest to opowieść, którą czyta się równie szybko jak szybko się ją zapomina, a tak najwyraźniej nie jest :)

W tej części mamy styczność z jeszcze większą liczbą intryg, spisków i przekrętów. Pojawia się więcej wrogów, niebezpiecznych sytuacji, a nawet trupów. Tak naprawdę nikomu nie można ufać i każda jedna osoba może okazać się tą, która wbije nóż w plecy. To jest właśnie coś, za co polubiłam tę serię. Autorka nie przebiera w środkach, nie owija w bawełnę, stawia sprawy jasno i wyraźnie. Zevin nie boi się uśmiercić jakiegoś bohatera, czy ukazać kogoś w złym świetle. Na okrągło wplata w tę młodzieżówkę wątki kryminale, czyniąc powieść bardziej oryginalną, a samą fabułę mocno zawiłą.
Niektóre wątki jednak wydają się być prymitywne. To samo tyczy się dialogów. Kiedy rozpoczęłam czytanie, odnosiłam wrażenie, że powieść została napisana w taki sposób, by nawet (i tu przepraszam za wyrażenie) imbecyl ją zrozumiał. Dialogi są bowiem stworzone w bardzo prosty sposób i zdarzały się chwile, w których miałam ochotę złapać się za głowę i rzucić krótkie "WTF?!". Tak, język powieści jest jej zdecydowanym minusem. Na obronę dodam tylko, że przy dalszym czytaniu to złe wrażenie jakoś się zaciera. Jest to jednak zasługa tylko i wyłącznie akcji i fabuły.

Co do bohaterów i wątku miłosnego nie zmieniam zdania i nadal uważam, że jedyną charyzmatyczną postacią w książce jest Ania, a jej miłosne uniesienia z Winem są całkowicie pozbawione jakiejkolwiek iskry. Jednakże miłym akcentem tej części był wyjazd Ani do Meksyku i jej relacja z jedną z nowych postaci.

Po takiej recenzji mogłoby się wydawać, że "Krew z krwi" absolutnie nie trafiła w moje gusta, ale moja opinia tylko wydaje się być tak krytyczna. Koniec końców czytałam powieść z przyjemnością i w połowie dałam się jej pochłonąć. Nie jest to na pewno literatura z górnej półki, ani żadne arcydzieło. Niemniej jednak czyta się ją szybko i bez większych przeszkód można się wciągnąć w tę historię. Pomimo kilku zgrzytów pojawiło się na tyle dużo pozytywnych momentów, bym miała ochotę przeczytać zakończenie tej trylogii. A Wam napiszę tylko tyle, że jeśli podobała Wam się część pierwsza, druga również Was nie zawiedzie.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu: