Prawda o kuchni francuskiej: "Sekrety francuskiej kuchareczki" Marie-Morgane Le Moël

Dziś łagodnie wejdziemy w tematykę kulinarną. Zanim napiszę Wam kilka słów o ciekawych książkach z przepisami, pragnę przedstawić Wam "Sekrety francuskiej kuchareczki". Pytanie tylko, czy będzie to zachęta, czy przestroga.

~*~

Tytuł: Sekrety francuskiej kuchareczki

Tytuł oryginalny: Secrets of A Lazy French Cook

Autor: Marie-Morgane Le Moel

Wydawnictwo: Kobiece

Data wydania: luty 2016

Liczba stron: 352

Natalia - ocena: 4/10

„Sekrety francuskiej kuchareczki” to opowieść snuta przez pewną Francuzkę, której na każdym etapie życia towarzyszą różne ciekawe potrawy. One ją inspirują, w gorszych chwilach pocieszają i podnoszą na duchu, ale też wieńczą jej osiągnięcia. Jednak nie można uznać tej powieści jedynie za przewodnik po świecie kulinarnym - jest to również przewodnik turystyczny, który oprowadzi nas po Francji, Australii i Kanadzie oraz ukaże, jak się tam żyje, co jada i czym popija. 

- Ale czy ten przewodnik jest ciekawy? – zapytacie zapewne.

I z odpowiedzią na to będę miała duży problem, bo „Sekrety francuskiej kuchareczki” to książka dość specyficzna i nierówna. Są momenty, kiedy można usnąć z nudów, a są i te bardziej wciągające. Te bardziej nużące to głównie dzieciństwo głównej bohaterki i opisy jej zabaw z bratem bliźniakiem Pierrem oraz starszą siostrą Anne ,- są mało ciekawe i, jak dla mnie jest ich za dużo. Jednocześnie fajnie jest poczytać o pysznych potrawach, jakie ich mama przygotowywała, by świętować ich sukcesy i osłodzić gorycz porażek. W przyszłości, już jako dorosła kobieta, Marie będzie wracała wspomnieniami do tych chwil i nie raz chętnie skorzysta z maminych przepisów na te pyszności. Sama dzięki tym opisom nabrałam ochoty na wiele potraw.

Akcja nabiera tempa i staje się ciekawsza, gdy Marie dorasta, wychodzi za mąż i wyjeżdża z mężem do dalekiej Australii. I tam przekonuje się, że nawet będąc tak daleko od domu i Francji można sobie stworzyć swoją małą ojczyznę, przygotowując ulubione dania. 

Książka zawiera 23 rozdziały i każdy z nich uwieńczony jest przepisem, a każdy przepis poprzedzony został interesującą historyjką z życia głównej bohaterki i jej bliskich. Zdecydowanie uważam to za ciekawy i oryginalny zabieg i ogromny plus powieści.

Nie umiem jednak jednoznacznie stwierdzić, czy ta książka mi się podobała. Z pewnością znalazłam w niej więcej wad niż zalet. Mimo dobrego pomysłu i ciekawych anegdot, czegoś mi w niej brakowało. Nie umiem nawet wskazać, czego konkretnie, po prostu nie urzekła mnie i już. 

Gwoli sprawiedliwości muszę przyznać, że książki o jedzeniu i na temat jedzenia to kompletnie nie moja bajka, więc może dlatego nie jestem w stanie dostrzec jej zalet. Po opisie spodziewałam się czegoś innego, stąd część rozczarowania z niedopasowanej do moich preferencji tematyki.

Nie udało mi się polubić głównej bohaterki - okropnie mnie denerwowało to jej czepianie się wszystkiego, co nie francuskie. Miałam wrażenie, że ona ciągle tylko narzeka i narzeka. Nikt nie lubi takich osób. 

Nie spodobała mi się również okładka - jest kompletnie nijaka. W księgarni przeszłabym obok niej i nawet bym jej nie zauważyła.

Językowi nie mam nic do zarzucenia, ale też nie zauważyłam nic wartego większej uwagi.

„Sekrety francuskiej kuchareczki” to książka głównie dla tych, którzy lubią gotować, lubią rozmawiać o jedzeniu i lubują się w poznawaniu nowych smaków. Jest ona książką kucharską, pamiętnikiem i przewodnikiem turystycznym jednocześnie. Jeśli lubisz takie klimaty, to ta powieść jest jak najbardziej dla ciebie. Opis niestety zasugerował mi coś innego.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu!